In deze blogreeks duiken we dieper in verschillende lagen van het codependentie patroon. Codependentie krijgt gelukkig steeds meer bekendheid, toch is het daadwerkelijk begrijpen en doorvoelen wat er gebeurt in deze overleefstrategie nog niet altijd vanzelfsprekend.
Wat de omgeving je aan “goede” adviezen geeft:
1. Dan stop je toch gewoon met die relatie?
2. Misschien een assertiviteitstraining om nee te leren zeggen?
3. Je mag je grenzen aangeven hoor!
4. Voel maar wat je zelf wilt
5. Misschien kun je nieuwe mensen leren kennen als jij je eenzaam voelt.
6. Je bent wel wat gevoelig, misschien is een weerbaarheidstraining wat voor jou?
7. Stop nou toch met drinken, roken, eten…… (of die relatie)
8. Je hebt een veilige jeugd gehad en overal is wel wat toch? En wat geweest is is geweest!
Herkenbaar?
Voor iemand die het codependentie patroon niet kent, zijn dit goedbedoelde adviezen of oneliners. Ze lijken logisch. En de kans is groot dat jij -als codependent- dat ook vindt. Zo zou je het moeten doen; nee zeggen, grenzen aangeven, weten wat je wilt, stoppen met al die dingen die ongezond zijn en in het hier en nu gelukkig zijn. Je hebt het misschien allemaal geprobeerd en de frustratie groeit alleen maar omdat het niet lukt.
Ik ga je uitleggen waarom dat ook niet (zomaar) gaat;
Wat mensen meestal niet weten of begrijpen is dat jouw codependentie een overleefstrategie is. Net als vluchten en vechten. Wel eens een dier op de vlucht zien gaan voor vuur? Dat houd je met geen mogelijkheid tegen. En zo probeer jij je eigen overleefrespons wel tegen te houden als er stress ontstaat. Dat lukt dus niet.
Wat jij meestal zelf niet weet is dat je die strategie om je aan te passen, te redden en te zorgen voor de ander, hebt moeten aannemen omdat er iets onveilig was of is in je leven. Meestal iets dat al stamt uit je kindertijd.
Je hebt geleerd om de ander veilig te houden of te maken, zodat je zelf ook een gevoel van veiligheid ervaart. De zorg voor de ander gaat dan voor de zorg voor jezelf. En zo leer je jouw behoeftes weg te cijferen in het belang van het behoud van de relatie. Als die onveiligheid te groot was, dan spreken we zelfs van een onderliggend trauma.
Oude trauma responsen triggeren ons vandaag de dag nog steeds en met onze (voorkeur voor een) overleefstrategie proberen we die triggers het hoofd te bieden. Iemand met Codependentie patronen heeft meestal een paar herkenbare helpers. Zo is daar de redder, de aanpasser, de pleaser, het begripvolle deel, maar ook de sensitieve, gevoelige en inlevende. Laten we de volhouder, verdrager en harde werker ook niet vergeten…
Ik nodig je overigens graag uit om deze delen namen te geven die wat liefdevoller zijn. Zo hoor ik in veel van deze (gangbare) benamingen toch altijd een afkeuring (dat moet je maar niet te veel doen)… Terwijl al deze delen vele kwaliteiten van jou in zich dragen en vaak de beste bedoelingen hebben om jou veilig te houden.
Hoe kom je hier dan wel uit?
Door alle lagen van je eigen patroon te leren kennen. Het codependentie patroon is zeer kundig en geraffineerd. Het laat niet zomaar los wat je al die jaren hebt geoefend; het heeft je per slot van rekening gediend om je zo veilig mogelijk en in leven te houden.
In de komende blogs neem ik al deze stappen en lagen met je door. Dat doe ik aan de hand van voorbeelden uit mijn eigen proces en dat wat ik in de praktijk zoal tegenkom.
Wil jij je eigen codepentendentie patronen beter leren kennen? Wees dan welkom in mijn praktijk en neem contact op via het contact formulier op deze site.
Wat mensen meestal niet weten of begrijpen is dat jouw codependentie een overleefstrategie is. Net als vluchten en vechten.
